یادداشتهای قاسم بهرامیان

به یاد #احمد_عزیزی

«خمینی آخرین تجلی ذوالفقار بود؛ مردی که #با_ابروانش_خیبرهای_زمان را در هم می شکست؛

مردی که با لب هایش سماع می کرد؛ ابروان خمینی، ذوالفقار دوره غیبت بود.

مردی که ظهور کرد تا غیبت را باور کنیم. مردی که #مالک_ششدانگ_اشتر بود.

مردی که سلمان فارسی را به همه زبانهای زنده دنیا ترجمه کرد.

مردی که با اباذر برادر بود، اما #با_اباسیم_میانه_ای_نداشت.

مردی که با خون، شمشیر را به زانو در آورد، مردی که در بازارها تجلی می فروخت، مردی که ما را به خودکفایی موج ها رساند.

مردی که کشاورزی آخرت را رونق داد، مردی که ما را به اوایل آخرالزمان رساند.»

(برگرفته از کتاب «نافله ناز»، شطحیات احمد عزیزی، ص20)