یادداشتهای قاسم بهرامیان

یادداشتی از وبلاگ یک دوست: http://avardgahe-ma.blogfa.com

1ـ اختلاف فکری هاشمی با احمدی نژاد در زمینه عدالت اجتماعی، سیاست خارجی و ... و رویکرد رهبر حکیم انقلاب اسلامی به این دو جریان، می­تواند در قالب فتنه­ های جدیدی نیز نشان داده شود. برای این که مشخص شود فتنه گران آینده چه کسانی هستند باید مجدداً به تعریف فتنه توجه کنیم. فتنه، امتحان ولایت پذیری است و فتنه گران، خط ولایت را هدف می گیرند و آگاهانه در این مسیر حرکت می کنند. البته ممکن است باد فتنه افراد ضعیف را هم با خود ببرد و یا کسانی با خطاهای فاحش لسانی و رفتاری، بهانه ای به فتنه گران برای تشدید فتنه شان بدهند اما اینها فتنه گر نیستند؛ بلکه اینها در دام فتنه می افتند. فتنه گر آن کسی است ولیّ الهی را هدف می گیرد و برای آن هدف، ابهام زایی و شبهه افکنی می کنند. در طول تاریخ هم همین بوده است. فتنه بنی امیه و ... هم همین بوده است.

جریان دولت در طول این مدت در کنار کارهای بزرگ، خطاها و اشتباهات فاحشی داشته است اما نمی توان براندازی نظام و برنامه ریزی آگاهانه برای مواجهه با خط ولایت فقیه را به آنها نسبت داد. آنها نه تنها نسبت به این اتهامات، سکوت نکرده اند بلکه مدام تلاش کرده اند تا این نسبت ها را از خود دور کنند و با تلاش عملی در مسیر منویات رهبری، خطاهای قبلی خود را هم جبران کنند. بنابراین، تعریف فتنه گر به اینها صدق نمی کند؛ (لااقل فعلاً).  کسانی که مدعی اند سکوت در مقابل انحراف احمدی نژاد، گناه است و مقامات بالا نباید سکوت کنند، در واقع می خواهند بگویند که حمایت از انحراف یا سکوت نسبت به آن هم، خودش انحراف است و نظام از سال 1384 با حمایت از احمدی نژاد انحراف رفت و اکنون هم با سکوتش و مخالفت با ما، راه انحراف را می رود! و آنچه شما اسمش را گذاشتید فتنه 88، در واقع، مقابله با انحراف فکری خطرناکی بود که آن موقع، شما آن را ندیدید و ما دیدیم!

این حرف ها یعنی هدف گرفتن سیاست های محور نظام و متهم کردن رهبری نظام. از این زاویه، هدف گیری نظام (به این دلیل که از انحراف فکری حمایت می کند!)، یکبار در فتنه 88 رخ داد و شکست خورد و جنبش سبز کنار رفت و این بار با استفاده از ظرفیت حلقه های نزدیکتر به نظام در حال پی گیری است. فتنه گران در فتنه 88 گفتند که: «چون نظام از افکار احمدی نژاد حمایت می کند، پس ما علیه نظام شورش می کنیم!» در فتنه احتمالی جدید هم خواهند گفت: «حالا که انحراف احمدی نژاد آشکار شده، نظام باید او را و فکر او را حذف کند و سکوت نکند و از ما هم به خاطر بلاهای قبلی عذر بخواهد؛ در غیر این صورت، ما دوباره به نظام اعتراض می کنیم و شاید با آرایش جدیدی علیه نظام شورش کنیم!»

بنابراین، همه این ماجراها تاوانی است که نظام اسلامی به خاطر بازگشت به شعارهای انقلاب اسلامی و ایجاد جهش در حرکت تکاملی انقلاب اسلامی می پردازد.

2ـ من فکر می کنم سایت آقای هاشمی و ... به اهدافشان نمی رسند. امام خامنه ای با حمایت از احمدی نژاد در شش سال گذشته توانستند چرخش قدرت ایجاد کنند و انقلاب را از عده ای عبور دهند و به سرمنزل های جدیدی برسانند. شاید شکل گیری تشکلی پیشرو و سوم تیری به نام جبهه پایداری انقلاب اسلامی (علی رغم آسیب هایی که با آن رو به روست) را بتوان یکی از آثار مدیریت حکیمانه رهبری در این مدت دانست. برای این که این چرخش رخ بدهد و فضاهای مثبت جدیدی به وجود آید، حمایت از احمدی نژاد لازم بود و لذا این اشکال درست نیست که نظام نباید از آغاز از احمدی نژاد حمایت می کرد. نظام از احمدی نژاد حمایت کرد و انقلاب را از عده ای که تحمل تکامل انقلاب را نداشتند عبور داد و به اهدافش رسید. الان وضعیت دیگری است. به فرض که دولت، الان منحرف شده باشد و حرف آقای هاشمی درست از آب در بیاید، اشکالی به حمایت های سابق نظام از دولت و حکمتی که در پشت آن حمایت وجود داشت، وارد نمی شود. انقلاب اسلامی از هاشمی که از ارکان انقلاب بود، عبور کرد، دولت هم اگر خدای نکرده تحت فشارهای مختلف، کوتاهی ای نسبت به آرمان های انقلابی مرتکب شود، انقلاب از او هم عبور خواهد کرد؛ بسیار راحت تر از عبور انقلاب از هاشمی که فردی پرسابقه بود. پس، تکلیف و موضع منطقی نظام روشن است و هیچ انفعالی نسبت به این قضیه ندارد.

3ـ خوب است همین جا توصیه ای هم به جبهه پایداری بکنیم. جبهه پایداری به عنوان جریانی که مزیت هایی نسبت به سایرین دارد، اکنون دچار  سردرگمی است. جبهه پایدارای با فتنه و ساکتین فتنه مخالف است اما از طرفی هم، با جریانی (جریان انحرافی) مخالف است که اصولگرایان و ساکتین فتنه و هاشمی و اصلاح طلبان هم با آن مخالفند!! همین موجب می شود که جبهه پایداری نتواند تکلیف خود را دقیقا مشخص کند.  چون هم با اصولگرایان و ساکتین فتنه و هاشمی در این قضیه اشتراک دارد و هم نمی توانند کلیت کار دولت را نفی کند. جبهه پایداری می خواهد رویکرد اصلاحی نسبت به مسئله انحراف داشته باشد و جریان سوم تیر را از این تفکر، جدا کند اما مشکل این است که این انگیزه، تابع انگیزه ها و سیاست های آقای هاشمی و پروژه سازی و یا لااقل مورد سوء استفاده او قرار گرفته است.

امتحان جبهه پایداری در اصلی کردن و فرعی کردن است؛ یعنی همان منطق بصیرت. اگر جریان انحرافی را اصلی بداند (یعنی القائات برخی از سیاسیون در این جبهه ریشه بدواند)، به اصولگرایان نزدیکتر می شود و حتی ناخواسته با آقای هاشمی در این بخش، همنوا خواهد شد. اما اگر فتنه و امتداد فتنه را اصلی بداند، با دولتیان کنار می آید و تعامل می کند و اجازه نمی دهد مسئله فرعی (انحراف و هر تعریفی که دارد)، تکلیف همه چیز را روشن کند و آنها را از اهداف اصلی باز دارد. حالت سوم این است که با اصولگرایان کنار بیاید اما نه به خاطر اصلی بودن مسئله جریان انحرافی، بلکه به خاطر حفظ شعار وحدت و اینکه اصلاح طلبان و فتنه گران بالا نیایند. یعنی برای فرار از اصحاب فتنه، به برخی از ساکتین فتنه (که در بدنه اصولگرایان حضور دارند) پناه ببرند؛ یعنی دفع بدتر به بد. هنوز کاملاً روشن نیست که جبهه پایداری چه می خواهد بکند و به خاطر همین پیچیدگی، همه اعضاء آن یک جور حرف نمی زنند.