ولایتی به نام نظرات رهبری چه پیام هایی را به غرب می فرستد؟!

يكشنبه, ۳ شهریور ۱۳۹۲، ۰۶:۰۴ ق.ظ

آنچه ایسنا و فارس از مصاحبه ولایتی حذف کردند

ولایتی به نام نظرات رهبری چه پیام هایی را به غرب می فرستد؟!

علی اکبر ولایتی هفته گذشته در گفتگویی با خبرگزاری آسوشیتدپرس مطالبی را مطرح کرده است که موجب نگاه نادرست غربیها درباره ایران و نظرات رهبری و در نتیجه محاسبات و تصمیمات غلط خواهد شد.

جالب‌تر از سخنان دکتر ولایتی، اقدام خبرگزاری‌های ایسنا و فارس در حذف قسمتهای بحث برانگیز این مصاحبه است که مقایسه خبر فارس(+) با خبر ایسنا(+) و هر دو با متن اصلی(+) نکات جالبی را می رساند.

در بخشی از ترجمه ایسنا از این مصاحبه آمده است:

« ولایتی هم‌چنین اشاره کرد که رهبری کشور پیشرفت بالقوه در مذاکرات دوجانبه با کشورهای غربی _ از جمله آمریکا _ را دور از انتظار نمی‌بیند، ایده‌ای که ایشان در گذشته نسبت به آن سرد برخورد می‌کرد. »

اما نکته مهمتر این است که ایشان قبل از این جملات، مطلب دیگری را هم گفته اند که خبرگزاری‌های ایسنا و فارس این قسمت مهم مصاحبه را حذف نموده و در ترجمه ذکر نکرده‌اند:

“The comments by Velayati, a close confidante of Khamenei, indicated that the country's top leadership supports dropping the tough rhetoric and taking a more diplomatic approach, convinced that it can maintain its nuclear program and ease tensions with the West at the same time.”

نظرات ولایتی، از معتمدان نزدیک [آیت الله]خامنه ای، نشان می دهد که رهبر عالی ایران از حذف لفاظی های سخت و در نظر گرفتن یک رویکرد دیپلماتیک‌تر پشتیبانی می کند، ایشان متقاعد شده که ایران می تواند برنامه هسته ای‌اش را حفظ کرده و همزمان تنشها با غرب را کاهش دهد.»

مشخص نیست دکتر ولایتی که آسوشیتدپرس او را با عناوینی چون «مشاور ارشد رهبر ایران در سیاست خارجی» و «از معتمدان نزدیک [آیت الله]خامنه ای» یاد می کند بر اساس چه استنادی بر خلاف دیدگاههای صریح و علنی مقام معظم رهبری اطلاعات غلط به مخاطبین و از جمله مسوولان غربی می رساند؟!

و البته اگر روایت این خبرگزاری از سخنان دکتر ولایتی نادرست است، چرا در یک هفته اخیر تکذیبیه ای منتشر نشده است؟!

رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگزاران نظام با ایشان در ماه مبارک رمضان درباره مذاکره مستقیم با آمریکا فرمودند:

« من اول سال گفتم که خوشبین نیستم. در مسائل خاص، مذاکره را منع نمیکنم - مثل مسئله‌ى خاصى که در قضیه‌ى عراق داشتیم، و بعضى از قضایاى دیگر - لیکن من خوشبین نیستم؛ چون تجربه‌ى من این را نشان میدهد. آمریکائى‌ها، هم غیرقابل اعتمادند، هم غیر منطقى‌اند، هم در برخوردشان صادق نیستند.»[1]

از طرف دیگر، آنچه دکتر ولایتی احتمالا آن را برای خبرنگار آسوشیتدپرس «لفاظی های سخت» تعبیر کرده و یا در جایی دیگر گفته است: «به نظر من، تکرار همان لحنی که داشته‌ایم مفید نیست. ما باید با زبان متفاوتی سخن بگوییم. همان اهداف اما زبانی متفاوت» همان است که رهبری کمتر از یک سال پیش در خراسان شمالی درباره آن گفتند:

«خوشبختانه کشور در ادبیاتِ برخورد با دنیاى زورگوى مستکبر و غربى هم پیشرفتهاى خوبى داشته است. امروز مسئولین کشور ما در پشت میز مذاکرات گوناگون، در تریبونهاى گوناگون، وقتى حرف میزنند، حرفهاى پخته، جامع، جالب و درست زده میشود. یکى از بخشهاى درگیرى و میدانها و عرصه‌هاى پیکار، عرصه‌ى حرف‌زدن‌هاى بین‌المللى است.»[2]

و یا دقیقا یک سال پیش در دیدار یا دولت دهم فرمودند:

« حالا البته بعضى‌‌ها در روزنامه، در سایت، در تریبونهاى گوناگون مطالبى منتشر میکنند؛ اینکه چرا ما در دنیا دشمن‌‌تراشى کردیم که اینقدر با ما دشمنى کنند! به نظر من اینها حرفبافى است. آنچه که گفته میشود، متکى به یک تحلیل درست نیست. ...هرچه مواضع ما ضعیف‌‌تر شود و عقب‌‌نشینى کنیم، آنها طبعاً چهره‌‌شان بظاهر متبسم‌‌تر میشود براى اینکه بتوانند جلو بیایند، مناطق را تصرف کنند و ما را از پیشرفت هدفهامان باز بدارند. هرچه ما در حرکت خودمان جدى‌‌تر و مصمم‌‌تر باشیم، آنها ناراحت میشوند و چهره‌‌شان عبوس میشود.

...امروز در عرصه‌‌ى سیاست خارجى، ثقل و وزنه‌‌ى کشور با چند سال قبل تفاوت دارد؛ ما در مسائل، تأثیرگذاریم؛ اینها مهم است.»[3]

و 5 سال پیش در 2/6/87 فرمودند:

«ما امروز در مقابله‌ى با استکبار، در سیاست خارجى زبانمان زبانِ طلبگارى، عزت، اقتدار معنوى و اقتدار ملى است؛ آن وقت بعضى بیایند همین را به عنوان نقطه‌ى ضعف وانمود کنند که نه آقا! شما کارى کرده‌اید که فلان دولتها از شما خوششان نیاید. خب، معلوم است که خوششان نمى‌آید. فلان دولتها آن وقتى خوششان مى‌آید که انسان تملق آنها را بگوید و حرفهاى آنها را به عنوان حرفهاى برتر ذکر بکند؛ خودش را کوچک کند و از حرفهاى خودش و حرفهاى انقلاب عقب‌نشینى کند.»[4]

به نظر می رسد دکتر ولایتی همچنان معتقد به دیدگاههایی هست که در مناظرات انتخابات یازدهم مطرح کرد و علی‌رغم واکنش غیر مستقیم رهبری، این‌بار دیدگاههایش را با نام نظرات رهبری اعلام کرده است.

دکتر ولایتی در مناظره سیاسی در 17/3/92 در انتقاد از جلیلی و دولت احمدی نژاد گفته بود:

« دیپلماسی فقط خشونت نشان دادن و سرسختی نشان دادن نیست، بلکه یک معامله و تعامل است. ما باید با همه دنیا تعامل کنیم. قضیه بده و بستان است. نمی‌شود هرچه ما از آنها می‌خواهیم آنها به ما بدهند و متقابلا حاضر نباشیم کاری بکنیم. هنر دیپلماسی بیانیه صادر کردن و خواندن بیانیه پشت میز مذاکره نیست، حتما راه فعلی مذاکرات هسته‌یی اشکال دارد و اگر اینطور نبود، وضع ما به اینجا نمی‌رسید.»[5]

مقام معظم رهبری دو روز قبل از انتخابات در 22/3/92 فرمودند:

« اینکه می بینید دشمن درعرصه های مختلف گاهی تعرض و پیشرفتی دارد، برای این است که کسانی به او چراغ سبز نشان می دهند و دشمن را امیدوار می کنند. بعضی از حرفها، قیافه گرفتنها و رفتارها دشمن را امیدوار می کند و بر فشار خود می افزاید. وقتی دشمن نا امید شد، می بیند فشار فایده ندارد و راه دیگری را دنبال می کند.

دشمن بین المللی دشمنی نیست که با رودربایستی و «من بمیرم،توبمیری» کنار و عقب بکشد. نخیر، هرچه شما ضعف نشان بدهی، او می آید جلو. هرچه عقب بکشی، جری تر می شود.

یک جاهایی عقب کشیدیم، دشمن ما جری تر شد. یک چیزی او گفت، ما به خیال یک مصلحتی حرف او را قبول کردیم، دیدیم پایش را روی آن حرف گذاشت ویک قدم آمد جلو.

در مقابل دشمن بین المللی باید با اراده قوی، احساس عزت، اعتماد به این ملت و با توکل به خدای بزرگ وحسن ظن به وعده الهی، راه را با نگاه صحیح وعاقلانه و مدبرانه انتخاب کرد و پیش رفت و خداوند هم برکت خواهد داد.»^[6]

ایشان همچنین بعد از انتخابات در دیدار 5/4/92 پیرامون مباحث هسته ای مطرح شده در ایام انتخابات فرمودند:

« جبهه‌ى مخالف ما که عمدتاً منحصر در چند کشور معدودِ زورگو و زیاده‌خواه است و اسم خودشان را به غلط و به دروغ میگذارند جامعه‌ى جهانى، و در رأس آنها آمریکا است، محرک اصلى هم صهیونیستهایند، مسئله‌ى اینها این است که نمیخواهند موضوع هسته‌اى ایران حل شود. اگر لجبازى آنها نبود، موضوع هسته‌اى براحتى حل میشد.بارها تا لحظه‌ى حل پیش رفتیم، امضاء کردند، آژانس هسته‌اى امضاء کرد؛ قبول کرد که این اشکالاتى که وجود داشته، برطرف شده - اینها موجود است، اینها سند است؛ اینها که قابل انکار نیست - خب باید قضیه تمام میشد، پرونده‌ى هسته‌اى کشور باید پایان پیدا میکرد. آمریکائى‌ها بلافاصله یک چیز جدید را مطرح کردند، آوردند وسط. نمیخواهند قضیه تمام شود. نمونه‌هاى متعددى را ما در این زمینه داریم.

حل مسئله‌ى هسته‌اى جمهورى اسلامى، به حسب طبیعت خود، از جمله‌ى کارهاى سهل و آسان و روان است؛ اما وقتى طرف مقابل مایل نیست این قضیه حل شود، خب بله همین جور میشود که ملاحظه میکنید.

بنابراین این را باید توجه داشته باشند؛ جمهورى اسلامى در قضیه‌ى هسته‌اى، هم قانونى عمل کرده است، هم شفاف عمل کرده است، هم از لحاظ استدلالى، منطقى عمل کرده است؛ منتها این یک نقطه‌اى است که براى فشار بر جمهورى اسلامى این را مناسب دانسته‌اند. اگر این هم نباشد، یک قضیه‌ى دیگرى را براى فشار مطرح میکنند.»[7]