پاسخ علی صفایی حائری به نامه‌ی یک جوانِ گرفتارِ مشکلات جنسی
⭕️پاسخ علی صفایی حائری به نامه‌ی یک جوان گرفتار مشکلات جنسی
بسمه تعالى
حضور محترم برادر خوبم سلام
محسن جان نامه پر شور و صادقانه تو را خواندم از صداقت و از سوز تو لذّت بردم. گر چه تو در رنج و سختى دست و پا مى‌زنى ولى براى من که علامت زندگى و حرکت و مبارزه را در تو مى‌بینم این تب و تاب و این عکس العمل‌هاى متفاوت معناى دیگرى دارد.
من به خاطر تجربه‌هاى زیادى که دارم براى تو چند نکته را بازگو مى‌کنم؛
1 ـ این فراز و نشیب‌ها تمام شدنى نیست. مادام که راه نیفتاده‌اى مشکل برخورد و تصادف ندارى، فقط مشکل ماندن و گندیدن هست. با شروع حرکت درگیرى شروع مى‌شود و با تصمیم و انتخاب تو، مبارزه شدت مى‌یابد. هر چه قدر ارزش تو و انتخاب تو و عمل تو بیشتر شود، هجوم وسوسه‌ها و شیطنت‌ها زیادتر خواهد بود. من از هجوم وسوسه‌ها و درگیرى‌ها مى‌فهمم که ارزش بیشترى به دست آورده‌ام. از هجوم راهزن‌ها باید بفهمى که متاع و کالاى ارزشمندى دارى، پس براى مبارزه آماده باش! این مبارزه در سه جبهه شکل مى‌گیرد :
در مرحله ذهن و شناخت،
در مرحله قلب و ایمان و عشق
و در مرحله عمل و تمامى زندگى.
هجوم وسوسه و شک عامل شناخت عمیق‌تر و بینش‌تر است.
تو به جاى این فرار و پنهان کردن، به شک جواب مناسب‌تر بده. سؤالاتت را جمع بندى کن و از شک‌ها و وسوسه‌هاى مهاجم سؤال کن و آنها را مرتب و منظّم بساز.
در مورد انسان و جهان و خدا و بهشت و جهنّم و دین و مذهب، برخوردهاى ریشه‌اى و بنیادى را آغاز کن، ولى این تمام کار نیست. کار با عقب نشینى شیطان این جبهه، تازه شهوات و جاذبه‌هاى دیگر شکل مى‌گیرد. بعد شبهات، شهوات و جاذبه‌ها سر بر مى‌دارند.
و هر روز یک جور شهوت؛ از شهوت جنسى و زن گرفته تا شهوت مال و ثروت و قدرت و ریاست. شهوات را نمى‌توان با حرف کنترل کرد. احساس را با احساس بزرگ‌تر و عشق را با عشق نیرومندتر باید مهار کرد. و این جبهه دوم مبارزه است. و تازه علم و عشق براى مبارزه کافى نیست، که با وجود ایمان باز هم انحراف و گرفتارى و وسوسه هست و این است که باید در مبارزه توجّه داشت که زمینه فساد را فراهم نکرد؛ مثل همان داستان ویدئو و حتّى براى تأمین نیازها و شهوات اقدام عقلایى کرد و براى انتخاب همسر از بستگان و اقوام، به صورت عقد بسته برنامه گذاشت و یا با ورزش و دوستان مناسب و دیر به رختخواب رفتن، مبارزه را دنبال کرد. و تازه با این همه شناخت و عشق و تمرین و واکسیناسیون، باز ممکن است که انسان در عمل بلغزد و به فسادى مبتلا بشود، پس سعى کن که زود باز گردى و توبه کن و ناامید نباش. گناهى که به توبه متصل شود و تو را به خدا تسلیم کند از طاعتى که تو را مغرور سازد بهتر است.
2 ـ نکته دوم این که دوستان مناسب را جستجو کن و فضاى مناسب را فراهم کن. گوسفندِ تنها، طعمه گرگ مى‌شود. تنهایى آفت بدى است. در تنهایى به فکر تولید و تکثیر باش و دوستان را خلق و یا کشف کن.
3 ـ به مشکلات هجوم بیاور. زندگى یعنى مشکل و انسان یعنى کسى که این مشکلات را از میان بر مى‌دارد، نه خودش را ببازد و خودکشى کند.
اگر مشکلات را محاصره نکنى، مشکلات تو را محاصره مى‌کنند و ناامید و ذلیل مى‌سازند.
4 ـ براى تمرکز جدید، شهوات را با ازدواج و یا ورزش و دوستان خوب کنترل کن.
و ترس از آینده و رنج ناامیدى را با تکیه بر فضل خدا و محبّت او مهار کن؛ که خود باختگى در شهوت و ترس و ناامیدى سه پایه محکم شیطان هستند.
5 ـ در هر حال تو با این همه افت و خیز طبیعى هستى و سعى کن به جریان بالاتر از این طبیعت همگانى دست بیابى این سعى شامل شناخت و عشق و تمرین و عمل و در هنگام ناتوانى و زمین خوردن حتى عجز و اضطرار تو مى‌شود؛ که «أَمَّن یُجیبُ الْمَضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء» را فراموش مکن و مؤمن عاجز مى‌شود اما مأیوس هرگز.
با انتظار رشد بیشتر.
على صفائى حائرى- ۷۵/۸/۲۵
کتاب مشهور آسمان، ص ۲۴۴
کتاب رد پای نور در خاطرات من، ص ۷۴
