یادداشتهای قاسم بهرامیان

به نام خدا

اول سلام و دوم سال نو مبارک

یکی از دوستان در هفته آخر سال قبل مطلبی نوشت با نام «امتداد انقلاب». چند خط زیر نظراتی از بنده است در این رابطه.

اگر انقلاب را به معنای دگرگونی اساسی و بنیادی تعریف کنیم؛

انقلاب ادامه دارد، چون در سال 57 و 58، انقلاب در نظام و ساختار سیاسی کشور رخ داده است، و تازه در «کلیت» آن و نه در همه اجزاء. انقلاب ادامه دارد، چون انقلاب در ساختارهای فرهنگی و اقتصادی هنوز ایجاد نشده است.

امتداد انقلاب اسلامی یعنی دگرگونی نظام غیر اسلامی به نظام اسلامی، دولت غیر اسلامی به دولت اسلامی، جامعه غیر اسلامی به جامعه اسلامی، کشور غیر اسلامی به کشور اسلامی، نظام بین المللی غیر اسلامی به نظام بین المللی اسلامی. اسلامی هم یعنی «اسلام ناب محمدی» و غیراسلامی هم یعنی غیر «آن».

و اگر «انقلابی عمل کردن» را به این معنا بگیریم که عمل انقلابی بر مبنای اصولی باشد که بر طبق آن «اصول»، دگرگونی بنیادی در ساختار نظام سیاسی در سال 57 رخ داد، آری اکنون نیز به «انقلابی عمل کردن» نیاز مبرم داریم، چون بر طبق پاراگراف قبل انقلاب همچنان ادامه دارد.

اما اگر در انقلابی عمل کردن، «اصول» را نشناختیم و اجتهاد متناسب با مقتضیات زمان نداشتیم و تنها در ورطه رفتارهایی شبیه رفتارهای اول انقلاب یا دهه 60 افتادیم، مطمئناً به خطا می رویم.

و جالب است که یک عده از همان کسانی که می گویند انقلاب دیگر تمام شده است و حرف از انقلاب نزنید، گاهی طرحهایی می دهند که گویی بعد از 31 سال  می خواهند با تغییر بعضی اصول بنیادی قانون اساسی، یک«انقلاب» در ساختار نظام اسلامی ایجاد کنند. انقلاب های انجام نشده فرهنگی و اقتصادی را رها کرده اند و در فکر انقلابی دوباره در انقلاب انجام شده در کلیت ساختار نظام سیاسی کشور هستند!